ภาษาเกาหลีเบื้องต้น
2010-09-02 21:58 |
เกาหลีเหนือ, เกาหลีใต้, ตะวันออกเฉียงเหนือของจีนและ ญี่ปุ่น | ||
80 ล้าน [1] | ||
12 (จำนวนใกล้เคียงกับภาษาเวียดนาม ภาษาเตลูกู ภาษาทมิฬ ภาษามราฐี) | ||
ไม่มีการจัด อาจจะเป็นตระกูลภาษาอัลไตอิก หรือ ภาษาเอกเทศ | ||
เกาหลีเหนือ และ เกาหลีใต้ | ||
สถาบันภาษาเกาหลีแห่งชาติ | ||
ko | ||
kor | ||
kor | ||
หมายเหตุ: บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากลปรากฏอยู่ คุณอาจต้องการไทป์เฟซที่รองรับยูนิโคดเพื่อการแสดงผลที่สมบูรณ์ | ||
ภาษาเกาหลี (???/???, ดูในส่วนชื่อ) เป็นภาษาที่ส่วนใหญ่พูดใน ประเทศเกาหลีใต้ และ ประเทศเกาหลีเหนือ ซึ่งใช้เป็นภาษาราชการ และมีคนชนเผ่าเกาหลีที่อาศัยอยู่ในสาธารณรัฐประชาชนจีนพูดโดยทั่วไป(ในจังหวัดเหยียนเปียน มณฑลจื๋อหลิน ซึ่งมีพรมแดนติดกับเกาหลี) ทั่วโลกมีคนพูดภาษาเกาหลี 78 ล้านคน รวมถึงกลุ่มคนในอดีตสหภาพโซเวียต สหรัฐอเมริกา แคนาดา บราซิล ญี่ปุ่น และเมื่อเร็วๆ นี้ก็มีผู้พูดใน ฟิลิปปินส์ ด้วย การจัดตระกูลของภาษาเกาหลีไม่เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไป แต่คนส่วนมากมักจะถือเป็นภาษาเอกเทศ นักภาษาศาสตร์บางคนได้จัดกลุ่มให้อยู่ใน ตระกูลภาษาอัลไตอิกด้วย ทั้งนี้เนื่องจากภาษาเกาหลีมีวจีวิภาคแบบภาษาคำติดต่อ ส่วนวากยสัมพันธ์หรือโครงสร้างประโยคนั้น เป็นแบบประธาน-กรรม-กริยา (SOV)
อักษรเกาหลี เรียกว่าอักษรฮันกึล ใช้แทนเสียงของแต่ละพยางค์ นอกจากนี้ใช้ยังตัวอักขระแบบจีนเรียกว่าอักษรฮันจา ในการเขียนด้วย ในขณะที่คำศัพท์ที่ใช้กันส่วนใหญ่เป็นคำภาษาเกาหลีแท้ โดยที่มีคำศัพท์มากกว่า 50% มาจากภาษาจีนทั้งทางตรงและทางอ้อม
เนื้อหา
[ซ่อน]
|
ชื่อเรียกคำว่า "ภาษาเกาหลี" ในเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้มีความแตกต่างกัน ในเกาหลีเหนือ ชาวเกาหลีเหนือส่วนใหญ่มักเรียกว่า โชซอนมัล (???) หรือหากเป็นทางการขึ้นจะเรียกว่า โชซอนอ (???)
ในเกาหลีใต้ ประชาชนส่วนใหญ่เรียกภาษาของตนว่า ฮันกุกมัล (???) หรือ ฮันกุกอ (???) หรือ กุกอ (??) บางครั้งอาจเรียกในแบบภาษาพื้นเมืองหรือภาษาถิ่นว่า อูรีมัล (แปลว่า "ภาษาของเรา"; มาจากคำว่า ??? (เขียนติดกันในเกาหลีใต้),หรือ ?? ? (เขียนแยกกันในเกาหลีเหนือ))
[แก้] สำเนียงท้องถิ่นภาษาเกาหลีมีสำเนียงท้องถิ่นมากมาย ภาษาทางการที่ใช้ในเกาหลีใต้คือสำเนียงท้องถิ่นที่ใช้ในพื้นที่บริเวณกรุงโซล และภาษาทางการที่ใช้ในเกาหลีเหนือคือสำเนียงท้องถิ่นที่ใช้บริเวณกรุงเปียงยาง สำเนียงท้องถิ่นโดยทั่วไปจะมีความคล้ายคลึงกัน ยกเว้นสำเนียงท้องถิ่นบนเกาะเชจูที่มีความแตกต่างค่อนข้างมาก ความแตกต่างที่สำคัญที่สุดระหว่างสำเนียงท้องถิ่นแต่ละแห่งคือ การเน้นเสียง (stress) สำเนียงท้องถิ่นของกรุงโซลจะเน้นเสียงน้อยมาก และไม่ค่อยมีความสูงต่ำในการเปล่งเสียง ในทางกลับกัน สำเนียงท้องถิ่นของ คยองซัง มีความสูงต่ำของการออกเสียงอย่างมากจนคล้ายกับภาษาทางยุโรป อย่างไรก็ตามเราสามารถจำแนกสำเนียงท้องถิ่นของภาษาเกาหลีออกเป็นภูมิภาค ต่างๆได้ดังตาราง โดยพิจารณาจากขอบเขตของภูเขาและทะเล**
โซล | โซล อินชอน เกียงกี (เกาหลีใต้) และ แคซอง (เกาหลีเหนือ) |
เปียงยาง | เปียงยาง ชากัง (เกาหลีเหนือ) |
ชุงชอง | แตจอน ชุงชอง (เกาหลีใต้) |
กังวอน | กังวอน (เกาหลีใต้)/ กังวอน (เกาหลีเหนือ) |
คยองซัง | บูซาน, แทกู, อุลซาน, เขตคยองซัง (เกาหลีใต้) |
ฮัมกยึง | ราซึน, เขตฮัมกยึง, รยังกัง (เกาหลีเหนือ) |
ฮวังแฮ | เขตฮังแฮ (เกาหลีเหนือ) |
เชจู | เกาะเชจู/จังหวัดเชจู (เกาหลีใต้) |
จอลลา | กวางจู, เขตจอลลา (เกาหลีใต้) |
อักษรเกาหลี เรียกว่าอักษรฮันกึล โดยผิวเผินแล้ว อักษรฮันกึลคล้ายกับอักษรรูปภาพเหมือนอักษรจีน แต่จริงๆ แล้ว อักษรฮันกึลอยู่ในระบบอักษรแทนเสียง (ตัวพยัญชนะเป็นอักษรรูปภาพเลียนแบบอวัยวะการออกเสียงในขณะที่ออกเสียงนั้นๆ สระเป็นอักษรรูปภาพใช้แนวคิดเชิงปรัชญา เกี่ยวกับ ท้องฟ้า พื้นดิน และมนุษย์)คือประกอบด้วยพยัญชนะและสระ ซึ่งมีทั้งหมด 24 ตัว ประกอบด้วย
- พยัญชนะ 14 ตัว คือ ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? และ ?
- สระ 10 ตัว คือ ? ? ? ? ? ? ? ? ?และ ?
พยัญชนะและสระดังกล่าวเรียกว่า พยัญชนะเดี่ยว และสระเดี่ยว ตามลำดับ นอกจากนี้ยังมีส่วนที่เรียกว่าพยัญชนะซ้ำ และสระประสมด้วย คือ
- พยัญชนะซ้ำ 5 ตัว ได้แก่ ? ? ? ? และ ?
- สระประสม 11 ตัว ได้แก่ ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? และ ?
อักษรเกาหลีมีลำดับการเขียนคล้ายอักษรจีน คือ ลากจากบนลงล่าง และจากซ้ายไปขวา นอกจากนี้การเขียนพยางค์หนึ่งๆ จะเริ่มเขียนจากพยัญชนะต้น ไปสระ และตัวสะกดตามลำดับ
[แก้] เลขเกาหลี1 | ฮา-นา / ฮัน | ??/? |
2 | ทูล / ทู | ?/? |
3 | เซด / เซ | ?/? |
4 | เนด / เน | ?/? |
5 | ทา-ซอด | ?? |
6 | ยอ-ซอด | ?? |
7 | อิล-กบ | ?? |
8 | ยอ-ดอล | ?? |
9 | อา-ฮบ | ?? |
10 | ยอล | ? |
ในภาษาเกาหลี ได้มีการกำหนดระบบในการถอดภาษาเกาหลีด้วยอักษรโรมัน ไว้ โดยเป็นที่นิยมมาก 2 ระบบ คือ ระบบกระทรวงวัฒนธรรมเกาหลี 2000 ระบบที่ใช้อย่างเป็นทางการในประเทศเกาหลีใต้ปัจจุบัน และ ระบบแมกคูน-ไรซ์ชาวเออร์ ใช้ในประเทศเกาหลีเหนืออย่างเป็นทางการในปัจจุบัน และเคยใช้ในเกาหลีใต้อย่างเป็นทางการในช่วง พ.ศ. 2527-2543
สำหรับในภาษาไทยนั้น เนื่องจากยังไม่มีการเทียบเสียงภาษาเกาหลีกับภาษาไทยอย่างเป็นทางการ ข้อมูลการเทียบเสียงต่อไปนี้จึงเป็นเพียงการเทียบเสียงเบื้องต้น ซึ่งอาจจะไม่ถูกต้องมากนัก พยัญชนะทุกตัวในภาษาเกาหลีมีเสียงแตกต่างกัน แต่พบว่าบางครั้งการได้ยินของคนไทยไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างได้เหมือนคน เกาหลี เช่น คำว่า ? กับ ? เป็นต้น
[แก้] พยัญชนะ? /p/ ป | ? /t/ ต | ? /t??/ จ | ? /k/ ก | |
? /p?/ ป* | ? /t?/ ต* | ? /t???/ จ* | ? /k?/ ก* | |
? /p?/ พ | ? /t?/ ท | ? /t???/ ช | ? /k?/ ค | |
? /s/ ซ | ? /h/ ฮ | |||
? /s?/ ซ* | ||||
? /m/ ม | ? /n/ น | ? /?/ ง (ตัวสะกด) | ||
? /l/ ล |
พยัญชนะบางตัวเช่น ??? เมื่ออยู่หน้าคำ (พยางค์แรกของคำ) จะออกเสียงเป็น พ, ช, ค ตามลำดับ หากไม่ได้อยู่ในพยางค์แรกจะอ่านเป็น บ, จ, ก เป็นต้น พยัญชนะที่กำกับดอกจันไว้หมายถึงพยัญชนะเสียงหนัก
สำหรับ ? เมื่อเป็นพยัญชนะต้นแต่มีคำอื่นมาก่อน จะนำพยัญชนะสะกดของคำก่อนหน้ามาเป็นเสียงพยัญชนะต้น ดูที่ การอ่านโยงเสียง
ตัวอย่างคำศัพท์
? /p/ | ? [pal] | bal | เท้า |
? /p?/ | ?? [p?alda] | ppalda | ซักผ้า |
? /p?/ | ? [p?al] | pal | แขน |
? /m/ | ? [mal] | mal | ม้า |
? /t/ | ? [tal] | dal | พระจันทร์ |
? /t?/ | ? [t?al] | ttal | ลูกสาว |
? /t?/ | ?? [t?ada] | tada | ขี่ |
? /n/ | ? [nal] | nal | วัน |
? /?/ | ? [?al] | jal | บ่อน้ำ |
? /??/ | ?? [??ada] | jjada | คั้น |
? /??/ | ?? [??ada] | chada | เตะ |
? /k/ | ?? [kada] | gada | ไป |
? /k?/ | ?? [k?alda] | kkalda | กระจาย |
? /k?/ | ? [k?al] | kal | มีด |
? /?/ | ? [pa?] | bang | ห้อง |
? /s/ | ? [sal] | sal | เนื้อหนัง |
? /s?/ | ? [s?al] | ssal | ข้าวสาร |
? /l/ | ?? [pa?am] | baram | ลม |
? /h/ | ?? [hada] | hada | ทำ |
? /a/ อา | ? /?/ ออ | ? /o/ โอ | ? /u/ อู | ? /?/ อือ | ? /i/ อี | ? /?/ แอ | ? /e/ เอ | ? /?/ เออ | ? /wi/ วี | ? /?i/ งึย (อึย) |
? /ja/ ยา | ? /j?/ ยอ | ? /jo/ โย | ? /ju/ ยู | ? /j?/ แย | ? /je/ เย | |||||
? /wa/ วา | ? /w?/ วอ | ? /w?/ แว | ? /we/ เว |
- /?/ ออกเสียงอยู่ระหว่าง "ออ" กับ "เออ" บางตำราก็ใช้ /?/ "เออ" ไปเลย
- /?/ ออกเสียงอยู่ระหว่าง "เอ" กับ "เออ"
สระเกาหลีไม่เหมือนภาษาไทยซึ่งมีเสียงสั้นเสียงยาวแยกกัน เช่น สระอิ หรือ สระอี จะรวมเป็นสระเดียว คือ /i/ แต่จะเป็นเสียงสั้นหรือเสียงยาวนั้นขึ้นอยู่กับการเน้นเสียง แม้คำที่เขียนเหมือนกันแต่อ่านด้วยเสียงที่ต่างกัน ความหมายก็อาจเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ดังตัวอย่างต่อไปนี้
/i/ อิ | ?? (sijang [?i??a?], ความหิว) | /i?/ อี | ?? (sijang [??i??a?], ตลาด) |
/e/ เอะ | ?? (begae [pe???], หมอน) | /e?/ เอ | ?? (beda [?pe?da], ตัด) |
/?/ แอะ | ?? (taeyang [t???ja?], พระอาทิตย์) | /??/ แอ | ?? (taedo, [?t???do], ความคิดเห็น) |
/a/ อะ | ? (mal [?mal], ม้า) | /a?/ อา | ? (mal [?ma?l], คำ, ภาษา) |
/o/ โอะ | ?? (bori [po??i], ข้าวบาร์เล่ย์) | /o?/ โอ | ?? (bosu [?po?su], เงินเดือน) |
/u/ อุ | ?? (guri [ku??i], ทองแดง) | /u?/ อู | ?? (subak [?su?bak], แตงโม) |
/?/ เอาะ | ? (beol [?p?l], การลงโทษ) | /??/ เออ | ? (beol [?p??l], ผึ้ง) |
/?/ อึ | ?? (eoreun [?????n], ผู้อาวุโส) | /??/ อือ | ?? (eumsik [???m?ik], อาหาร) |
^ ชาวเกาหลีส่วนใหญ่ออกเสียง /??/ "ออ" (เสียงยาว) เป็น /??/ "เออ"
[แก้] ตัวสะกดแม้พยัญชนะเกาหลีจะมีหลายตัว และแต่ละตัวเสียงแตกต่างกัน แต่เมื่อนำมาใช้เป็นตัวสะกดแล้ว จะมีทั้งหมด 7 แม่เท่านั้น ดังตาราง จะเห็นว่าคล้ายคลึงกับภาษาไทย โดยที่ต่างออกไปคือ เสียง "ล" เมื่อนำไปเป็นตัวสะกดแล้วจะไม่ใช่เสียง "น" นอกจากนี้อาจพบตัวสะกดแบบที่มีพยัญชนะสะกดสองตัว เช่น ??, ?? ฯลฯ ตัวสะกดลักษณะนี้จะเลือกออกเสียงเฉพาะตัวใดตัวหนึ่งเท่านั้น และอีกตัวจะไม่ออกเสียง เช่น ?? อ่านว่า /ยอ-ดอล/ ไม่ใช่ /ยอ-ดอบ/ การที่จะทราบว่าตัวสะกดคู่จะออกเสียงพยัญชนะตัวใด แสดงดังตาราง อย่างไรก็ตามมีตัวสะกดคู่บางส่วนที่ออกเสียงไม่แน่นอนขึ้นกับคำ คือ ? และ ?
กง | ? | ? = /ซอง/ |
กน | ? ? ? | ? = /วอน/ |
กม | ? ? | ? = /นัม/ |
กก | ? ? ? ? | ? = /ผัก/ |
กด | ? ? ? ? ? ? ? ? | ?? = /อี-กอด/ |
กบ | ? ? ? ? | ? = /ฉิบ/, ? = /ออบ/ |
กล | ? ? ? ? | ? = /พัล/ |
ไม่แน่นอน | ? ? | ?? = /ยอ-ดอล/ |
ในพยางค์หนึ่งๆ กรณีที่พยัญชนะต้นเป็นตัวอีอึง (?) เสียงของมันอาจไม่ใช่เสียง "อ" แต่จะเป็นเสียงของตัวสะกดในพยางค์ก่อนหน้าแทน เช่น
- ?? อ่านว่า /??/ (ชี-กอบ) ไม่ใช่ /?-?/ (ชิก-ออบ)
- ??? อ่านว่า /???/ (ทัง-ชี-นึน) ไม่ใช่ /?-?-?/ (ทัง-ชิน-อึน)
ถ้าไม่มีคำใดมาก่อนจะออกเสียงคล้าย อ หรือถ้าคำก่อนหน้าไม่มีพยัญชนะสะกด จะออกเสียงเชื่อมสระเข้าด้วยกัน
[แก้] กฎการอ่านแบบกลมกลืนเสียง*ในพยางค์ใดที่ลงท้ายด้วยตัวสะกดและพยัญชนะต้นในพยางค์ถัดไปที่ติดกัน
เสียงของตัวสะกดจะเปลี่ยนเพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน โดยจำแนกไว้เป็นกฎต่างๆดังต่อไปนี้
1. พยางค์ใดลงท้ายด้วยตัวสะกดในแม่ /?/, /?/, /?/ และพยัญชนะต้นในพยางค์ถัดไปเป็นเสียงนาสิก เสียงตัวสะกดจะเปลี่ยนเป็น /?/,/?/,/?/ ตามลำดับ เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน
ตัวอย่างเช่น
??? -> /???/ เขียนว่า "ชิบนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "ชิมนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน
??? -> /???/ เขียนว่า "พัดนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "พันนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน
??? -> /???/ เขียนว่า "ซ๊กนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "ซงนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน
ที่คุ้นเคยกันดีได้แก่ ไวยากรณ์ลงท้ายประโยคอย่างสุภาพ "~???" ถึงแม้ว่าจะเขียนเป็น ซึ่บนิดา แต่เพื่อให้เป็นไปตามเหตุผลดังที่กล่าวไว้ข้างต้นแล้ว เราก็จะอ่านว่า ซึมนิดา
?????. | อัน-นยอง-ฮา-เซ-โย | สวัสดี |
?????./?????. | คัม-ซา-ฮัม-นิ-ดะ / โค-มับ-ซึม-นิ-ดะ | ขอบคุณ |
???. | ซา-รัง-แฮ | ฉันรักคุณ |
????. | ชิล-รเย-จี-มัน | ขอประทานโทษครับ |
??? ????. | อัน-นยอง-ฮี๊ จู-มู-เซ-โย | ราตรีสวัสดิ์ |
?????. | พัน-กั๊บ-ซึม-นี-ดา | ยินดีที่ได้รู้จัก |
?????. ? ?? ??? | ชเว-ซง-ฮัม-นี-ดา. ชอ-มอน-จอ-กัม-นี-ดา. | ขอโทษครับ ผมไปก่อนนะครับ |
การวางคำในประโยคภาษาเกาหลีมีลักษณะใกล้เคียงกับการเรียงในภาษาญี่ปุ่นและภาษาตุรกีรวม ไปถึงภาษาในประเทศอินเดีย โดยเรียงลำดับคำในประโยคเป็น "ประธาน-กรรม-กริยา" ซึ่งแตกต่างกับประโยคในภาษาไทยที่เป็น "ประธาน-กริยา-กรรม" เช่นประโยค "ฉันกินข้าว" ในภาษาไทย จะเขียนลำดับเป็น "ฉันข้าวกิน" ในภาษาเกาหลี
ภาษาเกาหลีมีคำช่วยเพื่อ บอกหน้าที่ของคำต่างๆ ในประโยค เช่น เป็นคำช่วยที่ใช้วางหลังสถานที่เพื่อระบุตำแหน่ง และ หรือ เป็นคำช่วยที่วางหลังคำเพื่อระบุว่าคำนั้นเป็นประธานของประโยค เป็นต้น นอกจากนี้ภาษาเกาหลียังมีการผันรูปกริยาหลายรูปแบบเพื่อเปลี่ยนแปลงกาลเทศะ เช่น ระดับความสุภาพและความเป็นทางการของประโยค สภาพกาลของประโยคว่าเป็นอดีต อนาคต หรือปัจจุบัน
ความเห็น