เข้าระบบ

ชื่อผู้ใช้

รหัสผ่าน

  ล ง ท ะ เ บี ย น  

April_Me

April_Me的บล๊อก

April_Me的主頁 | ดูทั้งหมด

ภาษาเกาหลีเบื้องต้น

2010-09-02 21:58
 
 
ภาษาเกาหลี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาเกาหลี
??? ฮันกุกอ, ??? โชซอนอ พูดใน: จำนวนผู้พูด: อันดับ: ตระกูลภาษา: สถานะทางการ ภาษาทางการใน: ผู้วางระเบียบ: รหัสภาษา ISO 639-1: ISO 639-2: ISO 639-3: สารานุกรมภาษาส่วนหนึ่งของสารานุกรมภาษา
เกาหลีเหนือ, เกาหลีใต้, ตะวันออกเฉียงเหนือของจีนและ ญี่ปุ่น
80 ล้าน [1] 
12 (จำนวนใกล้เคียงกับภาษาเวียดนาม ภาษาเตลูกู ภาษาทมิฬ ภาษามราฐี)
ไม่มีการจัด อาจจะเป็นตระกูลภาษาอัลไตอิก หรือ ภาษาเอกเทศ 
เกาหลีเหนือ และ เกาหลีใต้
สถาบันภาษาเกาหลีแห่งชาติ
ko
kor
kor

ภาษาเกาหลี (???/???, ดูในส่วนชื่อ) เป็นภาษาที่ส่วนใหญ่พูดใน ประเทศเกาหลีใต้ และ ประเทศเกาหลีเหนือ ซึ่งใช้เป็นภาษาราชการ และมีคนชนเผ่าเกาหลีที่อาศัยอยู่ในสาธารณรัฐประชาชนจีนพูดโดยทั่วไป(ในจังหวัดเหยียนเปียน มณฑลจื๋อหลิน ซึ่งมีพรมแดนติดกับเกาหลี) ทั่วโลกมีคนพูดภาษาเกาหลี 78 ล้านคน รวมถึงกลุ่มคนในอดีตสหภาพโซเวียต สหรัฐอเมริกา แคนาดา บราซิล ญี่ปุ่น และเมื่อเร็วๆ นี้ก็มีผู้พูดใน ฟิลิปปินส์ ด้วย การจัดตระกูลของภาษาเกาหลีไม่เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไป แต่คนส่วนมากมักจะถือเป็นภาษาเอกเทศ นักภาษาศาสตร์บางคนได้จัดกลุ่มให้อยู่ใน ตระกูลภาษาอัลไตอิกด้วย ทั้งนี้เนื่องจากภาษาเกาหลีมีวจีวิภาคแบบภาษาคำติดต่อ ส่วนวากยสัมพันธ์หรือโครงสร้างประโยคนั้น เป็นแบบประธาน-กรรม-กริยา (SOV)

อักษรเกาหลี เรียกว่าอักษรฮันกึล ใช้แทนเสียงของแต่ละพยางค์ นอกจากนี้ใช้ยังตัวอักขระแบบจีนเรียกว่าอักษรฮันจา ในการเขียนด้วย ในขณะที่คำศัพท์ที่ใช้กันส่วนใหญ่เป็นคำภาษาเกาหลีแท้ โดยที่มีคำศัพท์มากกว่า 50% มาจากภาษาจีนทั้งทางตรงและทางอ้อม

เนื้อหา [ซ่อน]
[แก้] เกี่ยวกับชื่อ

ชื่อเรียกคำว่า "ภาษาเกาหลี" ในเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้มีความแตกต่างกัน ในเกาหลีเหนือ ชาวเกาหลีเหนือส่วนใหญ่มักเรียกว่า โชซอนมัล (???) หรือหากเป็นทางการขึ้นจะเรียกว่า โชซอนอ (???)

ในเกาหลีใต้ ประชาชนส่วนใหญ่เรียกภาษาของตนว่า ฮันกุกมัล (???) หรือ ฮันกุกอ (???) หรือ กุกอ (??) บางครั้งอาจเรียกในแบบภาษาพื้นเมืองหรือภาษาถิ่นว่า อูรีมัล (แปลว่า "ภาษาของเรา"; มาจากคำว่า ??? (เขียนติดกันในเกาหลีใต้),หรือ ?? ? (เขียนแยกกันในเกาหลีเหนือ))

[แก้] สำเนียงท้องถิ่น
สำเนียงท้องถิ่นภาษาเกาหลี

ภาษาเกาหลีมีสำเนียงท้องถิ่นมากมาย ภาษาทางการที่ใช้ในเกาหลีใต้คือสำเนียงท้องถิ่นที่ใช้ในพื้นที่บริเวณกรุงโซล และภาษาทางการที่ใช้ในเกาหลีเหนือคือสำเนียงท้องถิ่นที่ใช้บริเวณกรุงเปียงยาง สำเนียงท้องถิ่นโดยทั่วไปจะมีความคล้ายคลึงกัน ยกเว้นสำเนียงท้องถิ่นบนเกาะเชจูที่มีความแตกต่างค่อนข้างมาก ความแตกต่างที่สำคัญที่สุดระหว่างสำเนียงท้องถิ่นแต่ละแห่งคือ การเน้นเสียง (stress) สำเนียงท้องถิ่นของกรุงโซลจะเน้นเสียงน้อยมาก และไม่ค่อยมีความสูงต่ำในการเปล่งเสียง ในทางกลับกัน สำเนียงท้องถิ่นของ คยองซัง มีความสูงต่ำของการออกเสียงอย่างมากจนคล้ายกับภาษาทางยุโรป อย่างไรก็ตามเราสามารถจำแนกสำเนียงท้องถิ่นของภาษาเกาหลีออกเป็นภูมิภาค ต่างๆได้ดังตาราง โดยพิจารณาจากขอบเขตของภูเขาและทะเล**

สำเนียงทางการ บริเวณที่ใช้ สำเนียงท้องถิ่น บริเวณที่ใช้
โซล โซล อินชอน เกียงกี (เกาหลีใต้) และ แคซอง (เกาหลีเหนือ)
เปียงยาง เปียงยาง ชากัง (เกาหลีเหนือ)
ชุงชอง แตจอน ชุงชอง (เกาหลีใต้)
กังวอน กังวอน (เกาหลีใต้)/ กังวอน (เกาหลีเหนือ)
คยองซัง บูซาน, แทกู, อุลซาน, เขตคยองซัง (เกาหลีใต้)
ฮัมกยึง ราซึน, เขตฮัมกยึง, รยังกัง (เกาหลีเหนือ)
ฮวังแฮ เขตฮังแฮ (เกาหลีเหนือ)
เชจู เกาะเชจู/จังหวัดเชจู (เกาหลีใต้)
จอลลา กวางจู, เขตจอลลา (เกาหลีใต้)
[แก้] อักษรเกาหลี ดูบทความหลักที่ อักษรฮันกึล
พยัญชนะเกาหลี 14 ตัว

อักษรเกาหลี เรียกว่าอักษรฮันกึล โดยผิวเผินแล้ว อักษรฮันกึลคล้ายกับอักษรรูปภาพเหมือนอักษรจีน แต่จริงๆ แล้ว อักษรฮันกึลอยู่ในระบบอักษรแทนเสียง (ตัวพยัญชนะเป็นอักษรรูปภาพเลียนแบบอวัยวะการออกเสียงในขณะที่ออกเสียงนั้นๆ สระเป็นอักษรรูปภาพใช้แนวคิดเชิงปรัชญา เกี่ยวกับ ท้องฟ้า พื้นดิน และมนุษย์)คือประกอบด้วยพยัญชนะและสระ ซึ่งมีทั้งหมด 24 ตัว ประกอบด้วย

  • พยัญชนะ 14 ตัว คือ ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? และ ?
  • สระ 10 ตัว คือ ? ? ? ? ? ? ? ? ?และ ?

พยัญชนะและสระดังกล่าวเรียกว่า พยัญชนะเดี่ยว และสระเดี่ยว ตามลำดับ นอกจากนี้ยังมีส่วนที่เรียกว่าพยัญชนะซ้ำ และสระประสมด้วย คือ

  • พยัญชนะซ้ำ 5 ตัว ได้แก่ ? ? ? ? และ ?
  • สระประสม 11 ตัว ได้แก่ ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? และ ?

อักษรเกาหลีมีลำดับการเขียนคล้ายอักษรจีน คือ ลากจากบนลงล่าง และจากซ้ายไปขวา นอกจากนี้การเขียนพยางค์หนึ่งๆ จะเริ่มเขียนจากพยัญชนะต้น ไปสระ และตัวสะกดตามลำดับ

[แก้] เลขเกาหลี จำนวน คำอ่าน ภาษาเขียน
1 ฮา-นา / ฮัน ??/?
2 ทูล / ทู ?/?
3 เซด / เซ ?/?
4 เนด / เน ?/?
5 ทา-ซอด ??
6 ยอ-ซอด ??
7 อิล-กบ ??
8 ยอ-ดอล ??
9 อา-ฮบ ??
10 ยอล ?
[แก้] การเทียบเสียง

ในภาษาเกาหลี ได้มีการกำหนดระบบในการถอดภาษาเกาหลีด้วยอักษรโรมัน ไว้ โดยเป็นที่นิยมมาก 2 ระบบ คือ ระบบกระทรวงวัฒนธรรมเกาหลี 2000 ระบบที่ใช้อย่างเป็นทางการในประเทศเกาหลีใต้ปัจจุบัน และ ระบบแมกคูน-ไรซ์ชาวเออร์ ใช้ในประเทศเกาหลีเหนืออย่างเป็นทางการในปัจจุบัน และเคยใช้ในเกาหลีใต้อย่างเป็นทางการในช่วง พ.ศ. 2527-2543

สำหรับในภาษาไทยนั้น เนื่องจากยังไม่มีการเทียบเสียงภาษาเกาหลีกับภาษาไทยอย่างเป็นทางการ ข้อมูลการเทียบเสียงต่อไปนี้จึงเป็นเพียงการเทียบเสียงเบื้องต้น ซึ่งอาจจะไม่ถูกต้องมากนัก พยัญชนะทุกตัวในภาษาเกาหลีมีเสียงแตกต่างกัน แต่พบว่าบางครั้งการได้ยินของคนไทยไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างได้เหมือนคน เกาหลี เช่น คำว่า ? กับ ? เป็นต้น

[แก้] พยัญชนะ
ฐานริมฝีปาก ฐานปุ่มเหงือก ฐานหลังปุ่มเหงือก ฐานเพดานอ่อน ฐานเส้นเสียง เสียงกักและ
เสียงกึ่งเสียดแทรก สิถิลเบา สิถิลหนัก ธนิต เสียงเสียดแทรก เบา หนัก เสียงนาสิกเสียงข้างลิ้น
? /p/ ? /t/ ? /t??/ ? /k/
? /p?/ ป* ? /t?/ ต* ? /t???/ จ* ? /k?/ ก*
? /p?/ ? /t?/ ? /t???/ ? /k?/

? /s/

? /h/

? /s?/ ซ*


? /m/ ? /n/
? /?/ ง (ตัวสะกด)

? /l/

พยัญชนะบางตัวเช่น ??? เมื่ออยู่หน้าคำ (พยางค์แรกของคำ) จะออกเสียงเป็น พ, ช, ค ตามลำดับ หากไม่ได้อยู่ในพยางค์แรกจะอ่านเป็น บ, จ, ก เป็นต้น พยัญชนะที่กำกับดอกจันไว้หมายถึงพยัญชนะเสียงหนัก

สำหรับ ? เมื่อเป็นพยัญชนะต้นแต่มีคำอื่นมาก่อน จะนำพยัญชนะสะกดของคำก่อนหน้ามาเป็นเสียงพยัญชนะต้น ดูที่ การอ่านโยงเสียง

ตัวอย่างคำศัพท์

หน่วยเสียง ตัวอย่าง ทับศัพท์ คำแปล
? /p/ ? [pal] bal เท้า
? /p?/ ?? [p?alda] ppalda ซักผ้า
? /p?/ ? [p?al] pal แขน
? /m/ ? [mal] mal ม้า
? /t/ ? [tal] dal พระจันทร์
? /t?/ ? [t?al] ttal ลูกสาว
? /t?/ ?? [t?ada] tada ขี่
? /n/ ? [nal] nal วัน
? /?/ ? [?al] jal บ่อน้ำ
? /??/ ?? [??ada] jjada คั้น
? /??/ ?? [??ada] chada เตะ
? /k/ ?? [kada] gada ไป
? /k?/ ?? [k?alda] kkalda กระจาย
? /k?/ ? [k?al] kal มีด
? /?/ ? [pa?] bang ห้อง
? /s/ ? [sal] sal เนื้อหนัง
? /s?/ ? [s?al] ssal ข้าวสาร
? /l/ ?? [pa?am] baram ลม
? /h/ ?? [hada] hada ทำ
[แก้] สระ
สระเสียงสั้น สระเสียงยาว
สระเกาหลีพื้นฐาน

ฐาน +อี ฐาน ย+ ว+
? /a/ อา ? /?/ ออ ? /o/ โอ ? /u/ อู ? /?/ อือ ? /i/ อี ? /?/ แอ ? /e/ เอ ? /?/ เออ ? /wi/ วี ? /?i/ งึย (อึย)
? /ja/ ยา ? /j?/ ยอ ? /jo/ โย ? /ju/ ยู

? /j?/ แย ? /je/ เย


? /wa/ วา ? /w?/ วอ



? /w?/ แว ? /we/ เว


  • /?/ ออกเสียงอยู่ระหว่าง "ออ" กับ "เออ" บางตำราก็ใช้ /?/ "เออ" ไปเลย
  • /?/ ออกเสียงอยู่ระหว่าง "เอ" กับ "เออ"

สระเกาหลีไม่เหมือนภาษาไทยซึ่งมีเสียงสั้นเสียงยาวแยกกัน เช่น สระอิ หรือ สระอี จะรวมเป็นสระเดียว คือ /i/ แต่จะเป็นเสียงสั้นหรือเสียงยาวนั้นขึ้นอยู่กับการเน้นเสียง แม้คำที่เขียนเหมือนกันแต่อ่านด้วยเสียงที่ต่างกัน ความหมายก็อาจเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ดังตัวอย่างต่อไปนี้

สระเสียงสั้น สระเสียงยาว
/i/ อิ ?? (sijang [?i??a?], ความหิว) /i?/ อี ?? (sijang [??i??a?], ตลาด)
/e/ เอะ ?? (begae [pe???], หมอน) /e?/ เอ ?? (beda [?pe?da], ตัด)
/?/ แอะ ?? (taeyang [t???ja?], พระอาทิตย์) /??/ แอ ?? (taedo, [?t???do], ความคิดเห็น)
/a/ อะ ? (mal [?mal], ม้า) /a?/ อา ? (mal [?ma?l], คำ, ภาษา)
/o/ โอะ ?? (bori [po??i], ข้าวบาร์เล่ย์) /o?/ โอ ?? (bosu [?po?su], เงินเดือน)
/u/ อุ ?? (guri [ku??i], ทองแดง) /u?/ อู ?? (subak [?su?bak], แตงโม)
/?/ เอาะ ? (beol [?p?l], การลงโทษ) /??/ เออ ? (beol [?p??l], ผึ้ง)
/?/ อึ ?? (eoreun [?????n], ผู้อาวุโส) /??/ อือ ?? (eumsik [???m?ik], อาหาร)

^ ชาวเกาหลีส่วนใหญ่ออกเสียง /??/ "ออ" (เสียงยาว) เป็น /??/ "เออ"

[แก้] ตัวสะกด

แม้พยัญชนะเกาหลีจะมีหลายตัว และแต่ละตัวเสียงแตกต่างกัน แต่เมื่อนำมาใช้เป็นตัวสะกดแล้ว จะมีทั้งหมด 7 แม่เท่านั้น ดังตาราง จะเห็นว่าคล้ายคลึงกับภาษาไทย โดยที่ต่างออกไปคือ เสียง "ล" เมื่อนำไปเป็นตัวสะกดแล้วจะไม่ใช่เสียง "น" นอกจากนี้อาจพบตัวสะกดแบบที่มีพยัญชนะสะกดสองตัว เช่น ??, ?? ฯลฯ ตัวสะกดลักษณะนี้จะเลือกออกเสียงเฉพาะตัวใดตัวหนึ่งเท่านั้น และอีกตัวจะไม่ออกเสียง เช่น ?? อ่านว่า /ยอ-ดอล/ ไม่ใช่ /ยอ-ดอบ/ การที่จะทราบว่าตัวสะกดคู่จะออกเสียงพยัญชนะตัวใด แสดงดังตาราง อย่างไรก็ตามมีตัวสะกดคู่บางส่วนที่ออกเสียงไม่แน่นอนขึ้นกับคำ คือ ? และ ?

ตัวสะกด พยัญชนะ ตัวอย่าง
กง ? ? = /ซอง/
กน ? ? ? ? = /วอน/
กม ? ? ? = /นัม/
กก ? ? ? ? ? = /ผัก/
กด ? ? ? ? ? ? ? ? ?? = /อี-กอด/
กบ ? ? ? ? ? = /ฉิบ/, ? = /ออบ/
กล ? ? ? ? ? = /พัล/
ไม่แน่นอน ? ? ?? = /ยอ-ดอล/
[แก้] การอ่านโยงเสียง

ในพยางค์หนึ่งๆ กรณีที่พยัญชนะต้นเป็นตัวอีอึง (?) เสียงของมันอาจไม่ใช่เสียง "อ" แต่จะเป็นเสียงของตัวสะกดในพยางค์ก่อนหน้าแทน เช่น

  • ?? อ่านว่า /??/ (ชี-กอบ) ไม่ใช่ /?-?/ (ชิก-ออบ)
  • ??? อ่านว่า /???/ (ทัง-ชี-นึน) ไม่ใช่ /?-?-?/ (ทัง-ชิน-อึน)

ถ้าไม่มีคำใดมาก่อนจะออกเสียงคล้าย อ หรือถ้าคำก่อนหน้าไม่มีพยัญชนะสะกด จะออกเสียงเชื่อมสระเข้าด้วยกัน

[แก้] กฎการอ่านแบบกลมกลืนเสียง*

ในพยางค์ใดที่ลงท้ายด้วยตัวสะกดและพยัญชนะต้นในพยางค์ถัดไปที่ติดกัน

เสียงของตัวสะกดจะเปลี่ยนเพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน โดยจำแนกไว้เป็นกฎต่างๆดังต่อไปนี้

1. พยางค์ใดลงท้ายด้วยตัวสะกดในแม่ /?/, /?/, /?/ และพยัญชนะต้นในพยางค์ถัดไปเป็นเสียงนาสิก เสียงตัวสะกดจะเปลี่ยนเป็น /?/,/?/,/?/ ตามลำดับ เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน


ตัวอย่างเช่น

??? -> /???/ เขียนว่า "ชิบนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "ชิมนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน

??? -> /???/ เขียนว่า "พัดนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "พันนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน

??? -> /???/ เขียนว่า "ซ๊กนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "ซงนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน


ที่คุ้นเคยกันดีได้แก่ ไวยากรณ์ลงท้ายประโยคอย่างสุภาพ "~???" ถึงแม้ว่าจะเขียนเป็น ซึ่บนิดา แต่เพื่อให้เป็นไปตามเหตุผลดังที่กล่าวไว้ข้างต้นแล้ว เราก็จะอ่านว่า ซึมนิดา

[แก้] ตัวอย่างประโยคหรือวลีที่มักพบ ประโยคเกาหลี คำอ่านไทย คำแปล
?????. อัน-นยอง-ฮา-เซ-โย สวัสดี
?????./?????. คัม-ซา-ฮัม-นิ-ดะ / โค-มับ-ซึม-นิ-ดะ ขอบคุณ
???. ซา-รัง-แฮ ฉันรักคุณ
????. ชิล-รเย-จี-มัน ขอประทานโทษครับ
??? ????. อัน-นยอง-ฮี๊ จู-มู-เซ-โย ราตรีสวัสดิ์
?????. พัน-กั๊บ-ซึม-นี-ดา ยินดีที่ได้รู้จัก
?????. ? ?? ??? ชเว-ซง-ฮัม-นี-ดา. ชอ-มอน-จอ-กัม-นี-ดา. ขอโทษครับ ผมไปก่อนนะครับ
[แก้] ไวยากรณ์

การวางคำในประโยคภาษาเกาหลีมีลักษณะใกล้เคียงกับการเรียงในภาษาญี่ปุ่นและภาษาตุรกีรวม ไปถึงภาษาในประเทศอินเดีย โดยเรียงลำดับคำในประโยคเป็น "ประธาน-กรรม-กริยา" ซึ่งแตกต่างกับประโยคในภาษาไทยที่เป็น "ประธาน-กริยา-กรรม" เช่นประโยค "ฉันกินข้าว" ในภาษาไทย จะเขียนลำดับเป็น "ฉันข้าวกิน" ในภาษาเกาหลี

ภาษาเกาหลีมีคำช่วยเพื่อ บอกหน้าที่ของคำต่างๆ ในประโยค เช่น เป็นคำช่วยที่ใช้วางหลังสถานที่เพื่อระบุตำแหน่ง และ หรือ เป็นคำช่วยที่วางหลังคำเพื่อระบุว่าคำนั้นเป็นประธานของประโยค เป็นต้น นอกจากนี้ภาษาเกาหลียังมีการผันรูปกริยาหลายรูปแบบเพื่อเปลี่ยนแปลงกาลเทศะ เช่น ระดับความสุภาพและความเป็นทางการของประโยค สภาพกาลของประโยคว่าเป็นอดีต อนาคต หรือปัจจุบัน

แชร์ 3208 ดู | 0 ความเห็น

Footprints

ความเห็น