มรสุมที่หาดสีทอง นำเราสองให้ปองรักกัน
ฟ้าคำรามเธอกลัว ตัวของเราหนาวสั่น
สื่อดวงตาสัมพันธ์ อบอุ่นพลันสองเรา
ความ รักเราเคยสดชื่น แล้วใยแปรเป็นอื่น
เหลือเพียงความขื่นขม ระทมเมื่อลมพายุพาฝนมา
เธอไม่ยอม บอกเหตุผลใดๆ ปล่อยฉันไว้กลางฝน
ความ รักเราเคยสดชื่น แล้วใยแปรเป็นอื่น
เหลือเพียงความขื่นขม ระทมเมื่อลมพายุพาฝนมา
เธอไม่ยอม บอกเหตุผลใดๆ ปล่อยฉันไว้กลางฝน
มาบัดนี้ ยามฟ้าสีหม่น ราวกับดลให้ตรมฤทัย
รู้เป็นเพียงอากาศ แต่ไม่อาจห้ามใจ
อยากมีเธอชิดใกล้ แต่เธอคงไม่คืน [ ที่เธอลาฉันไป ]
แต่เธอคงไม่คืน [ ที่เธอลาฉันไป ]
ที่เธอลาฉันไป?