เข้าระบบ

ชื่อผู้ใช้

รหัสผ่าน

  ล ง ท ะ เ บี ย น  

thejeekung

thejeekung的บล๊อก

thejeekung的主頁 | ดูทั้งหมด

ความรวย ความจน กับการรู้จักพอ

2012-09-01 01:25
 
 
Photo: ต่อให้มีมากมายแค่ไหน
แต่ถ้ายัง

ต่อให้มีมากมายแค่ไหน
แต่ถ้ายัง "หิวเงิน" ตลอดเวลา
ก็ไม่เรียกว่าเป็น "คนรวย"

เราแต่ละคนต่างพยายามแสวงหา สิ่งที่เรียกว่า "ความพอใจ"
ขณะเดียวกัน เราก็คอยสร้าง "ความไม่รู้จักพอ" อยู่เรื่อยไป

"ความเพียร" กับ "ความสันโดษ" 
เป็นเพื่อนสนิทกัน ไม่ใช่เป็นศัตรูกัน

ความสันโดษ คือ พอใจในสิ่งที่มี ยินดีในสิ่งที่ได้
ความสันโดษ ช่วยให้คนมีความสุขได้ง่ายในชีวิต

ส่วนความเพียร คือ ความพยายามที่จะทำสิ่งที่ดี มีประโยชน์ 
พยายามลด ละเลิกสิ่งที่ไม่ดี ไม่มีประโยชน์
พระพุทธเจ้าตรัสไว้ชัดเจนและเป็นระบบ ในเรื่อง "ปธาน 4"
ความเพียรทำให้ชีวิตมีความเจริญก้าวหน้า

ความเพียรที่ถูกต้อง...นำไปสู่ความพ้นทุกข์ ที่เรียกว่า สัมมาวายามะ
เป็นความเพียรที่ทำไปตามความอยากที่เรียกว่า "ฉันทะ"
คือความอยากที่จะพัฒนา อยากจะทำสิ่งที่ดี มีประโยชน์

ไม่ใช่ความพยายามดิ้นรนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งเสพเสวยสนอง "ตัณหา"
ความเพียรที่ผิดทาง..ไม่ต่างอะไรกับคนที่เพียรพยายามเกาในจุดที่คัน
บางคนเกาจนเป็นแผลเหวอะหวะ มีเลือดหนอง ก็ยังไม่รู้ตัวว่าตนเองมาผิด
แบบนี้เรียกว่าเป็น "มิจฉาวายามะ" ไม่ใช่ "สัมมาวายามะ"

ธุรกิจเครือข่ายหลายๆ แห่ง เน้นกระตุ้นให้คนมีความรู้สึกอยาก
แต่มันเป็นการกระตุ้น "ตัณหา" ไม่ใช่กระตุ้น "ฉันทะ"
ความเพียรที่มีตัณหาเป็นตัวกระตุ้น เป็นสิ่งที่ต้องระวัง

หากจะใช้ตัณหา ก็ควรจะเป็น การอาศัย "ตัณหาละตัณหา"
มากกว่าที่จะเป็นกระกระตุ้นให้เกิดตัณหามากขึ้นเรื่อยๆ
เพราะไม่อย่างนั้น...
ต่อให้คุณมีมากมายแค่ไหน... แต่ถ้าคุณยังหิวเงินตลอดเวลา
ก็ไม่อาจเรียกได้ว่าเป็น "คนรวย"

ดิ้นรนแสวงหากันมามากมาย
สุดท้ายเราอาจจะพบว่า...
สิ่งที่เราต้องการมากที่สุดในชีวิต
อาจได้มาโดยไม่ต้องใช้เงินซักบาทเดียว

ลุงกุ่ง
28-8-2555
แชร์ 1808 ดู | 0 ความเห็น

Footprints

ความเห็น