![[[ ที่นี่ล้านนาดอทคอม ]]](image/logo.gif){kind=logo}
การอ่านค่าว
2012-05-29 01:03| |
ง่อมใจ๋บ่ยั้ง นอนฟังเสียงฝน บ่มีสักคน จักสนใจ๋ข้า
หนาวเหยหนาว เฮาก่อห่มผ้า อุ่นแค่ก๋ายา อย่างนั้น
หนาวในใจ๋ ดวงทัยพี่จั๊น ยังหนาวอย่างอั้น บ่วาย
ง่อมแต๊เล้า แต่เจ๊าจ๋นขวาย หัวอกของจาย เดียวดายดั่งบ้า
กึ๊ดเติงสาว นงเลาน้องหล้า ยามฝนหล่นมา ค่ำนี้
ฝากค่าวนี้หนา มาจ๋าบอกจี๊ ผ่านเฟสบุ๊คหนี้ แลนา
ค่ำคืนนี้ บ่มีคู่จ๋า อยากมีน้องมา สบต๋าใกล้ๆ สบต๋าใกล้ๆ :)
เดอะจิ๊กุ่ง
8-5-55
มีคนมาเม้นท์ใน youtube ว่า
"หยั๋งมาค่าวเป็นบะลึกกึ๊กกั๊ก? ปอบ่าม่วนกำแล้ว"
ผมนั่งอึ้งอยู่พักหนึ่ง
เปิดฟังค่าวที่ตัวเองบันทึกเสียงไว้
ดูว่าตัวเองอ่านผิดตรงไหนรึเปล่า
ก็มีเพี้ยนๆ บ้างนิดหน่อย แต่นั่งฟังแล้วก็สบายใจดี
ผมชอบแบบนี้ ผมก็เลยอ่านไปแบบนี้
มันเป็นความพอใจที่อ่านแบบนี้
เรื่อยๆ เปื่อยๆ ตามอารมณ์
ไม่มีกฏ ไม่มีเกณฑ์ ไม่มีใครสอนให้อ่านอย่างนี้
"ม่วน" หรือ "บ่ม่วน" "เพราะ" หรือ "ไม่เพราะ"
อยู่ที่ว่าคนชอบ หรือคุ้นเคยแบบไหน
ผมอ่านไปอย่างช้าๆ เพราะผมไม่รีบไปไหน
และผมรู้สึกว่าอารมณ์เหงา คงไม่ต้องการความเร่งรีบอะไร
ความงามอยู่ที่สายตาของคนมอง
ความไพเราะอยู่ที่หูของคนฟัง
ชอบ ไม่ชอบอยู่ที่รสนิยมของแต่ละคน
เหมือนคนที่ชอบสีต่างๆ กัน
บางคนชอบสีเขียว บางคนชอบสีแดง บางคนชอบสีฟ้า
สมมติเราไม่ชอบสีเขียว เราจะบอกว่าสีเขียวไม่สวย ไม่ได้
เพราะคนที่ชอบสีเขียวก็จะแย้งว่า "สวยสิ ทำไมจะไม่สวย"
ถ้าจะพูดให้ตรง เราต้องบอกว่า เราไม่ชอบสีเขียว
คนอื่นๆ ก็จะแย้งเราไม่ได้ เพราะมันเป็นความรู้สึกของเรา
ผมไม่ได้บอกว่าผมเขียนบทกวีได้ดีแค่ไหน หรือดีกว่าใคร
และไม่ชอบที่จะบอกใครว่าผมอ่านค่าวได้เพราะ หรือไม่เพราะยังไง
ผมแค่ทำไปตามใจชอบ
เป็นความชอบที่ไม่ได้เจตนาไปทำให้ใครเดือดร้อน
แต่ถ้าหากจะทำให้ใครไม่สบายใจ หรือไม่ชอบยังไง
ก็คงต้องขอโทษ และบอกตรงๆ ว่าผมไม่ได้มีเจตนาอย่างนั้น
สรุปว่าใครอยากอ่านยังไงก็อ่านไปครับ
"ของกิ๋นลำอยู่ตี้คนมัก...ของฮักอยู่ตี้คนเปิงใจ๋"
"จับใจ๋แฮ้ง บ่แหน้นใจ๋ก๋า จับใจ๋ครูบา บ่เปิงใจ๋พระหน้อย"
ยังไงผมก็ขอเลือกทำตามที่ผมชอบก็แล้วกันครับ
หวังว่าความสุขของผม คงไม่ไปสร้างความทุกข์ให้ใครนะครับ :)
จบข่าววว
เดอะจิ๊กุ่งน้อย
28-5-55
ความเห็น